Obrączki ślubne - krótka historia

Początki obrączki noszonej na palcu, jako symbolu wiecznej miłości datują się już na czasy starożytnego Egiptu. Koło, które nie ma początku ani końca ma symbolizować nieustającą miłość. W Egipcie, obrączki wykonywane były z żelaza, ale już izraelici zaczęli jako symbol stanu małżeńskiego używać złotych ozdób. W późniejszych dziejach, obrączki przechodziły różnego rodzaju metamorfozy, aby swój obecny kształt zyskać dopiero w połowie XX wieku, kiedy to również mężczyźni zaczęli nosić obrączki.

Dawniej, w Polsce używało się jedynie złotych obrączek, dziś przyszła moda na platynowe, łączone z różnych metali, a nawet tytanowe. Znakiem naszych czasów są również obrączki noszone przez osoby żyjące w wolnych związkach, które w ten sposób chcą podkreślić swoją przynależność do partnera. Najczęściej jednak wybierają oni obrączki srebrne lub platynowe, często grawerowane.

Nietypową obrączką jest wykonywanie tatuażu na palcu serdecznym, który zastępuje tradycyjną obrączkę. Plusem takiej formy jest niemożność zgubienia takiej ozdoby. O jej walorach estetycznych każdy zaś musi sam zadecydować.

Obrączki nie są jedynym symbolem zamążpójścia. Ortodoksyjne chasydki, po ceremonii zaślubin golą głowę i od momentu ślubu noszą na głowie chustę. Bardziej postępowe, zakładają peruki. W Grecji nosi się obrączki, choć jedynie mężczyzna może pozwolić sobie na złoto, kobieta bowiem, jako osoba niższego stanu i podległa mężczyźnie, może nosić jedynie srebro.

W kulturach afrykańskich i rdzennych amerykańskich, symbolami zamążpójścia mogą być różne inne ozdoby, w tym permanentne ozdoby ciała, jak tatuaże bądź piercing. A także konieczność noszenia specjalnego stroju, lub jego elementów.

Wstecz
Powrót do góry