Znamy sporą liczbę zabaw i zwyczajów weselnych, ale najważniejszą częścią, bez której nie wyobrażamy sobie tej uroczystości, są oczepiny. Tą część wesela, wedle tradycji zaczynamy o północy.
Dokładnie o tej godzinie panna młoda symbolicznie przechodzi ze stanu panieńskiego w zamężny. Oczepiny dawniej były także zwane przebabinami, czepieniem, czepinami. Są starodawnym obrzędem weselnym, które obchodziło większość narodów słowiańskich. Nazwa pochodzi w prosty sposób od nakrycia głowy, czyli czepca, który nosiły żony zamiast panieńskiego wianka. Tak jak dziś, oczepiny odbywały się o północy. Wówczas to pannę młodą wyprowadzono do bocznej izby, po czym druhny zdejmowały z niej wianek. W przeciwieństwie do współczesnych wesel w tamtych czasach nie dbano o fryzurę panny młodej, a przeważnie po zdjęciu wianka skracano jej włosy. Starsze koleżanki panny młodej nakładały jej czepiec, który był najczęściej prezentem od matki chrzestnej. Wykonany był z białego płótna i był specjalnie na tą okazję szyty. Nałożony na głowę panny młodej i naznaczony znakiem krzyża stawał się ikoną małżeństwa, rozpoznawalnym z daleka sygnałem o stanie cywilnym kobiety.
Oczepiny do dziś pozostały punktem kulminacyjnym zabawy weselnej, nie wyobrażamy sobie wesela bez tej ważnej części. Nawet w naszej mentalności przyjęło się dzielenie przyjęcia na dwa etapy, do oczepin i po nich, kiedy wiele par zmienia także strój na nieco luźniejszy.
Dziś, oczepiny wiązane są z konkursami, które mogą rozruszać gości weselnych. Przy akompaniamencie muzyki i animacji wodzireja lub członka zespołu, prowadzona jest zabawa połączona z elementami tradycji.
Państwo młodzi rzucają swoje atrybuty, a zgromadzeni wokół goście próbują złapać welon lub muszkę, ewentualnie krawat. W pierwszej kolejności to pani młoda rzuca za siebie welon. Wokół pary, w rytm muzyki, tańczą zgromadzeni uczestnicy zabawy. Tradycja mówi, że ta panna, która złapie welon, jako następna pójdzie za mąż. Po pannach, wokół pary zbierają się kawalerowie i zabawa wygląda podobnie. Dodatkowo, aby wykluczyć celowość rzutów młodej pary, zasłania się im oczy opaską. Oczepinom towarzyszą zabawy, konkursy i przyśpiewki, faktycznie powodujące rozruszanie przysypiających już nieco gości. W ten sposób wyłania się para zwycięzców, która może potem wspólnie zatańczyć lub wziąć udział w konkursie. Pamiętajcie, że para tworzy się w losowych warunkach więc zabawa powinna być w miarę uniwersalna i nie powodować zakłopotania u śmiałków. Należy więc unikać wszelkich konkursów zmuszających np. do pocałunków. Nie należy także zachęcać na siłę do udziału w oczepinach.
Dziś już oczepiny nie kończą się założeniem czepca na głowę pani młodej, ale pięknym finałem zabawy oczepinowej jest zorganizowanie podziękowań dla rodziców. Dla rodziców jest to jeden z najbardziej wzruszających momentów, dlatego podwójnie postarajcie się, aby wyglądało to pięknie i dobierzcie właściwe słowa. Warto także pomyśleć o obdarowaniu rodziców kwiatami lub drobnymi prezentami. Dopełnieniem podziękowań dla rodziców może być wspólny taniec: dwie pary rodziców i para ślubna. Te chwile na pewno zrekompensują ich zmęczenie trudami przygotowań i stresu.
